Çanakkale-Ay Yıldız'ın Doğuşudur Çanakkale

aliusta · Site Sakini Kayıt: Sep 23, 2006 Mesajlar: 40 Nerden: Tosya Yazicam

Bu güneş Çanakkale’de doğdu..Bir daha batmamaya yemin ederek..

Ölüme yürüyüşün günüdür bugün …Savaşlarda mermiler yağar,ama Çanakkale’ye düşman yağıyor dört bir yandan...Sağına dönse İngiliz,soluna dönse Yunan-Fransız.Önünde zaten Anzak’lı.Arka tarafı Allah’a emanet…

Bu savaş mı…hayır değil...-Mahşer mi Hakikat Mahşer-

Yalın ayak koşuyor Mehmetçiğim ateşin üstüne…Ayağına her diken batışında Allah diyor...Yüreğine her mermi deyişinde Vatanım diyor…Yere düşünce de Tevhitten sonra Anam-Yarim diyor…

Her düşen Mehmetçikle,Bir ana ağlıyor uzaklarda…Gözünden oğlu damlıyor toprağa.Damlayan yerden bir yiğit muştulanıyor.Düşen oğlundan sancağı alıp koşuyor düşmanın üstüne.Onunda gözüne değiyor bir bomba.Daha orada patlamadan bir Ananın yüreğinde patlıyor o bomba..Bir oğul daha damlıyor gözlerinden toprağa.Bir daha bir daha…Durmuyor o gözyaşı…Akıyor… Akıyor…Yere düşen her Mehmetçikle çağıldayarak akıyor o gözyaşı…Nasıl akmasın,Kurbanınız olayım,Vatan gidiyor elden…

Bir Tarih akıyor Mehmetçiğin ayaklarının altından...Bir ateş geçiyor Mehmetçiğin yüreğinden…Düşen bir asker,dirilen bin yürek …Bakın bir yürek daha kalktı şaha..Elinde 250 kilo mermiyle.. Bu vatan bizimdir imanıyla koydu mermiyi topun ucuna…O top nasıl ateşlemesin kendini? Nasıl gidip de düşmanın gemisini çökertmesin? Gidiyor…Gidiyor… Havada süzülerek gidiyor Seyit Onbaşından hatıra diyerek düşmanın kalbine konuyor…

Bunu gören Mustafa Kemal nasıl celallenmesin...Bakın düşmanın gözünü bir mavilik alıyor..Kurt bakışı bir mavilik..O Mavi Gözlerden bir haykırış yükseliyor semaya:Ben size Ölmeyi emrediyorum.İleri!

Bu emri duyan Mehmed’im nasıl koşmasın ateşin üzerine…Bir asker koşuyor merminin önüne,arkasında bıraktığı yavuklusu…Mehmed’imin ayakları düşmana koşuyor,yüreğiyse geride bıraktığı Yarine…Geride kalan Yar,ilerden gelen mermi…Hangisi daha çok acı verici:Yüreğinde sakladığı Yar’imi,yoksa yüreğine çarpan mermi mi?

Bakın bir bomba geliyor bu tarafa...Bakın havayı yara yara geliyor…Düşüyor tozu dumana katarak…Çökertiyor düştüğü yeri.İşte Bakın bir Mehmetçik daha düşüyor yere kanlar içinde…Vucudu beş parçaya bölünmüş.Yıldız misali sereserpe uzanmış kıpkızıl yere...Gökteki Ay buna nasıl dayansın..O da atıyor kendini alevler içine.Konuyor Yıldızın yanına.Etraf mı zaten al kan içinde. Semadan melekler gözlüyor yere sereserpil uzanmış AY ve Yıldızı…

Buna Hak Peygamber nasıl dayansın.Açıyor ellerini semaya..Yerdeki AY YILDIZ için başlıyor duaya..Şahlansın diyor yerde yatan AL BAYRAK…

Bu dua nasıl kabul olmasın Allah katında …Bir rüzgar esiyor savaş meydanında.Yerde yatan AY YILDIZ katıyor rüzgarı önüne …Dilde tekbir giriyor düşmanın kapkara kalbine.Söküp atıyor o çıbanı Çanakkale’den …Dindiriyor uzakta ağlayan Ananın gözyaşını…Susturuyor Yar’in dilindeki ağıtı…

Bu rüzgar,bir daha hiç inmemek üzere çekiyor AY YILDIZI göklere…Nasıl insin ki,bu topraklarda Mustafa Kemal Ve Onun askerlerinin yüreğini taşıyanlar oldukça..

Şimdi yer gök sussun! Şahlansın Şanlı Türk Milletinin Şanlı AY YILDIZ BAYRAĞI…
İstiklal Marşı

Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak;
O benimdir, o benim milletimindir ancak.

Çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilâl!
Kahraman ırkıma bir gül! Ne bu şiddet, bu celâl?
Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helâl...
Hakkıdır, Hakk’a tapan, milletimin istiklâl!

Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım.
Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım!
Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner, aşarım.
Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.

Garbın afakını sarmışsa çelik zırhlı duvar,
Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddım var.
Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imanı boğar,
“Medeniyet!” dediğin tek dişi kalmış canavar?

Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma, sakın.
Siper et gövdeni, dursun bu hayâsızca akın.
Doğacaktır sana va’dettiği günler Hakk’ın...
Kim bilir, belki yarın, belki yarından da yakın.

Bastığın yerleri “toprak!” diyerek geçme, tanı:
Düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı.
Sen şehit oğlusun, incitme, yazıktır, atanı:
Verme, dünyaları alsan da, bu cennet vatanı.

Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda?
Şüheda fışkıracak toprağı sıksan, şüheda!
Canı, cananı, bütün varımı alsın da Huda,
Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüda.

Ruhumun senden, İlâhî, şudur ancak emeli:
Değmesin mabedimin göğsüne namahrem eli.
Bu ezanlar ki şahadetleri dinin temeli-
Ebedî yurdumun üstünde benim inlemeli.

O zaman vecd ile bin secde eder-varsa-taşım,
Her cerihamdan, ilâhî, boşanıp kanlı yaşım,
Fışkırır ruh-ı mücerret gibi yerden naşım;
O zaman yükselerek arşa değer belki başım.

Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilâl!
Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helâl.
Ebediyen sana yok, ırkıma yok izmihlâl:
Hakkıdır, hür yaşamış, bayrağımın hürriyet;
Hakkıdır, Hakk’a tapan, milletimin istiklâl

Mehmet Akif ERSOY